Dr. Thomas Raphael

Medycyna zawsze stanowiła powołanie dr. Raphaela. „Dorastałem w domu lekarza” – opowiada. „Mój ojciec był profesorem w zakresie intensywnej terapii. Przez całe życiem chciałem pójść w jego ślady. Po zakończeniu nauki w szkole studiowałem więc medycynę i uczyłem się w szpitalu klinicznym Pitié Salpêtrière w Paryżu.  Studia ukończyłem w 1996 r. Mój ojciec był i jest moim wzorem do naśladowania – zawsze próbowałem żyć zgodnie z jego standardami uczciwości i etyki”.

Jeszcze przed uzyskaniem swoich medycznych kwalifikacji dr Raphael wiedział, że długoterminowe monitorowanie stanu zdrowia pacjentów jest tym, czym tak naprawdę chce się zajmować. „Jednym z głównych czynników motywujących w mojej karierze zawsze była chęć pomagania pacjentom stać się silnymi. Dążę do tego poprzez zapewnianie im specjalistycznego wsparcia oraz towarzyszenie im i ich rodzinom przez cały proces dializoterapii, tak aby mogli stać się bardziej zaangażowani i aktywni. W trakcie mojego roku badań naukowych pracowałem na zastępstwa w poliklinice w Lagny, specjalizującej się w dziedzinie nefrologii. Od początku byłem pod wrażeniem opiekuńczości, profesjonalizmu i wysokiego poczucia odpowiedzialności zespołu oddziału nefrologii. Powróciłem więc do Lagny i w styczniu 2001 r. dołączyłem do zespołu. Moim celem była praca w zakresie zapobiegania chorobom w nefrologii”.

Obecnie, dziesięć lat później, dr Raphael może pochwalić się bardzo dużym doświadczeniem. Jest także koordynatorem medycznym i przewodniczącym komisji medycznej. „Głównym celem stacji dializ NephroCare Marne la Vallée jest nawiązanie dobrej współpracy ze wszystkimi oddziałami szpitalnymi, szczególnie z oddziałem chorób wewnętrznych i oddziałem kardiologicznym. Prowadzimy także konsultacje nefrologiczne w całym szpitalu”.

„Zaangażowanie pacjentów jest dla mnie niezmiernie ważne i bliskie mojemu sercu” – mówi z entuzjazmem dr Raphael. „Kluczowym aspektem naszej pracy jest skoncentrowanie działań systemu opieki zdrowotnej na pacjencie, pozwoleniu mu na odgrywanie aktywnej roli w swojej terapii oraz pomoc w zakresie powrotu do pełni sił. Takie podejście obowiązuje w przypadku każdego pacjenta”. W związku z tym stacja dializ prowadzi przeddializacyjne programy konsultacji pielęgniarskich i programy edukacyjne dotyczące terapii, w których uczestniczą wszyscy pacjenci.

Wdrażane są inicjatywy związane ze spersonalizowanym wsparciem terapeutycznym oraz spotkaniami z innymi członkami personelu medycznego, np. dietetykami, psychologami oraz doradcami w zakresie przeszczepów. „Oferujemy naszym pacjentom warsztaty edukacyjne dopasowane do ich potrzeb” – opowiada dalej dr Rapahel. „Nasze warsztaty i szkolenia dotyczą przeróżnych tematów – jak założyć plaster ze środkiem znieczulającym, jak monitorować poziom cukru we krwi, jak prawidłowo przyjmować leki itd. Planujemy rozwój tych programów, przez co zapewnimy pacjentom możliwość jeszcze większego zaangażowania i kontrolowania swojej terapii w sposób idealnie dopasowany do ich potrzeb.”

Zdaniem dr. Raphaela wielkie znaczenie mają tu także czynniki psychologiczne. „Przewlekła choroba nerek to ciężkie pod względem psychologicznym, społecznym i emocjonalnym doświadczenie, zarówno dla pacjentów, jak i ich rodzin. Dobra komunikacja pomiędzy personelem a pacjentami ma więc kluczowe znaczenie. Pacjenci mogą odgrywać aktywniejszą rolę we własnej opiece tylko wtedy, gdy są dobrze poinformowani i ufają swoim opiekunom. Koniec końców nic nie motywuje mnie bardziej i nie daje mi więcej satysfakcji niż zadowolenie i szczęście pacjentów i personelu”.