Bukiet prezentów

Manciu Ioana rozmyśla nad zimą, kiedy to wszystko wydaje się nieruchome. Okna pokryte są szronem tworzącym rozmaite wzory. Gdy zamyka oczy, maluje się przed nią łąka usłana lśniącymi perłami. Chłodny wiatr zdaje się nieść opowieść:

„Pewnego razu był sobie wdowiec, który mieszkał ze swoimi dwoma córkami. Obie były bardzo mądre i ciekawe świata. Dziewczynki zawsze zadawały mnóstwo pytań. Czasem potrafił na nie odpowiedzieć, a czasem nie. Ojciec chciał zapewnić im jak najlepsze wykształcenie, dlatego wysłał je na wakacje do mędrca. Mędrzec zawsze znał odpowiedzi na ich pytania.

Pewnego dnia jedna z dziewczynek postanowiła go oszukać. W tym celu złapała niebieskiego motyla. «Co z nim zrobisz?», spytała siostra. «Schowam motyla w dłoniach i spytam mędrca czy jest żywy, czy też martwy. Jeżeli powie że umarł, otworzę dłonie I pozwolę mu wylecieć. Jeżeli powie, że żyje, zacisnę dłonie i zmiażdżę motyla. Pomyli się niezależnie od tego, co powie». Niezwłocznie udały się do mędrca. Zastały go podczas medytacji. «W dłoniach trzymam niebieskiego  otyla», powiedziała dziewczynka. «Powiedz, mędrcu, czy motyl ten jest żywy, czy też martwy». Mędrzec uśmiechnął się i spokojnie odrzekł: «Wszystko zależy od ciebie... Jego los jest w twoich rękach. Nasze życie – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – są niczym ten niebieski motyl. To my decydujemy, co z nim zrobić »”.